دانش آموز مبتکر و عضو پژوهش سرای فرهیختگان دزفول ، موفق به ساخت جت مدل اف ۲۲ گردید .
نوجوانی ، دوران کنجکاوی و پرسشگری است . در این دوران معمولا ایده های نو در افراد شکل می گیرد که گاه منشأ اختراعات یا نوآوری هایی می شود . در شهرستان دزفول تلاش های خلاقانه یک نوجوان ، به ثمر نشست .
این مدل جت در ایران به
عنوان پهپاد ( پرنده هدایت پذیر از دور ) شناخته می شود که به منظور تصویر برداری
از زمین و آموزش مانورهای هوایی ساخته می گردد .
« علیرضا جعفری » دانش آموز چهارم دبیرستان سما دزفول است که در رشته ریاضی تحصیل می کند . او از نوجوانی به ساخت وسایل الکترونیکی علاقه داشته و از دوازده سالگی با شرکت در کلاس های رباتیک پژوهش سرای فرهیختگان ، فعالیت عملی خود را با ساخت ربات شروع کرده است . وی علاقه خود را به ساخت هواپیما و جت با مطالعه و عضویت در انجمن های مجازی هوا و فضا دنبال کرد . هر چند در آغاز به ساخت هواپیماهای جنگی علاقه نشان می داد اما به تدریج توجه اش به ساخت « جت هدایت پذیر » معطوف گردید . شرکت در کلاس های رباتیک پژوهش سرا ، انگیزه ساخت هواپیما را در او تقویت کرد . هدف او در آغاز ، ساخت هواپیمایی بود که قادر به حرکات نمایشی باشد و بیشترین مانور را در هوا داشته باشد . اولین تجربه عملی او ساختن یک هواپیما بود که پرواز آن موفقیت آمیز نبود اما این عدم موفقیت نه تنها او را ناامید نکرد ، بلکه باعث کسب تجربه شد و عزم او را در ساخت جت تقویت کرد .
تصمیم به ساخت جت ، از سه سال پیش در ذهن او ایجاد شد . برای این منظور ، مطالعاتی را بر روی طراحی مدل های جت آغاز نمود و اطلاعات تئوری را با تحقیق و مشورت با کارشناسان هوا و فضا – از طریق مجازی – کسب نمود . وی با عضویت در انجمن های هوا و فضا و بهره مندی از دانش کارشناسان این حوزه و انجام محاسبات ریاضی توانست طراحی جت را در مدت یک سال ، انجام دهد .
پس از تهیه قطعات مورد
نیاز ، مراحل ساخت آغاز شد . ساخت این جت شش ماه طول کشید و سرانجام در شهریور ۹۴ به پایان رسید . این
جت ، دو متر طول و یک و نیم متر عرض و سه و نیم کیلوگرم وزن دارد . جنس آن از چوب
« بالسا » است که سبک و الیاف آن انعطاف پذیرست .
جت پهپاد ، نوعی جت بدون سرنشین است که تمام حرکات آن به وسیله دستگاه کنترل ، هدایت می شوند . این جت دوکیلومتر از زمین ارتفاع می گیرد و تا پنج کیلومتر از هدایتگر دور می شود ؛ دارای چرخ هایی است که با کمک دستگاه کنترل ، باز و بسته می شوند و مجهز به دوربین هایی است که می توانند از فضای مورد نظر تصویر برداری کند . همچنین قادر به انجام حرکات نمایشی است . این جت می تواند چهل و پنج دقیقه پرواز کند و حداقل سرعت آن شصت کیلومتر است . پرواز این جت ، در محوطه ای آزاد و بدون مانع امکان پذیرست و تا به حال سه بار پرواز کرده است .
سازنده این جت موفقیت
خود را مدیون راهنمایی های استادانی می داند که هر چند تا به حال آنها را ندیده
است اما از طریق فضای مجازی ، اطلاعاتی در زمینه طراحی و ساخت جت در اختیار وی
گذاشته اند و به پرسش های او با شکیبایی پاسخ می گویند . علاوه بر آن حمایت های
مالی و معنوی والدین برای او بهترین پشتوانه بوده است .
هر چند انتظار عمومی این است که مراکز علمی و پژوهشی از اینگونه ابتکارات حمایت مالی کنند ، متاسفانه تا کنون هیچ نهادی از این نوجوانِ خلاق ، حمایت مالی نکرده است . تنها حامی مالی او پدرش است که تمام هزینه های ساخت جت را در اختیار فرزندش قرار داده است . گفتنی است که ساخت این جت تاکنون نه میلیون تومان هزینه داشته است .
این نوجوان مبتکر
دزفولی ، اخیرأ طراحی وسیله ای چند کاره را آغاز کرده است که بتواند عملیاتی زیر
آب ، روی آب و در فضا انجام دهد . برای طراحی آن علاوه بر مطالعات هوا و فضا ،
علوم دریانوردی را نیز مطالعه می کند . او بخش عمده ای از طراحی این وسیله را
تاکنون انجام داده است .
علیرضا جعفری ، علاوه بر خلاقیت در حوزه ی هوا و فضا ، عضو فعال هیئت دوچرخه سواری دزفول نیز هست و حدود یک سالی است که در تمرینات دوچرخه سواری شرکت می کند . عبدالعظیم قنداق ساز ، رئیس هیئت دوچرخه سواری دزفول ، برای این نوجوان خلاق ، آینده ی درخشانی را پیش بینی می کند و او را از استعدادهای امیدبخش در این رشته می داند . این نوجوان مبتکر ، در نقاشی و طراحی نیز دستی دارد و در دوره راهنمایی مقام اول تا سوم این رشته ها را در استان خوزستان کسب کرده است .
هر چند که پشتکار این
نوجوان ، رمز موفقیت اوست اما شکوفایی چنین استعدادهایی ، علاوه بر پشتکار فردی ،
به حمایت های مالی و معنوی هم نیاز دارد . چه بسیار ایده های بدیع که به دلیل عدم
حمایت به مرز شکوفایی نمی رسند . استعدادهایی این چنین سرمایه های ملی هستند که باید
مورد توجه قرار گیرند . آینده این سرزمین با همت نوجوانان امروز ساخته می شود .
شناسایی افراد خلاق و حمایت از آنها ، بخشی از رسالت نهادهای پژوهشی و آموزشی کشور
است . انتظار می رود نهادهای مربوط ، با حمایت از این نوجوان مبتکر ، روحیه
امیدواری و پژوهشگری را در او تقویت کنند .
ایجاد شرایط مناسب برای شکوفایی استعدادهای خلاق ، نشاط علمی را افزون و توسعه علمی را در کشور شتاب بیشتری می بخشد .
